Met haar koffer achter zich aan, op de trap die nu 10 keer harder kraakte, liep Lucy weer richting de kamer die ze had uitgezocht. Misschien zou die trap nog wennen. Misschien ook niet. Met een plof belandde ze op het bed, waar gelijk een hele stofwolk uit kwam, gevolgd door het hoesten van Lucy zelf. Overal dat stof de hele tijd. Vreselijk.