De gang op de eerste verdieping.

Dit is een hele lange gang met deuren naar slaapkamers en een trap naar boven.

Milan liep door de gang. Hier en daar trok hij een deur open, maar geen van de slaapkamers die erachter zat was zijn smaak.

uiteindelijk, helemaal aan het einde van de gang vond hij een kamer die er wel prima uit zag. Hij scande de kamer snel op geesten en toen hij ontdekte dat er maar drie waren besloot hij om de kamer maar op te eisen. Hij gooide zijn weekendtas op het stoffige bed en knalde de deur achter zich dicht.

Het maakte Lauren weinig uit welke kamer ze had eigenlijk, als ze er maar een had. Ze sloeg er een paar open, hoe ver dat ging, want 3 kwart zat op slot, waarschijnlijk al in gebruik. De eerste die openging, en redelijk schoon was, werd benoemd tot Lauren's kamer. Er stonden twee eenpersoonsbedden. Het zal me niks verwonderen als dat rode kind hier komt te zitten. bedacht ze zich zuchtend.

Amory trok haar koffer door de gang en probeerde elke deur. Maar de deuren die open gingen verhulden slechts ongezellige en stoffige kamers. Ze besloot nog maar verder te zoeken, misschien was het haar geluksdag en vond ze nog een gezellige kamer.

Jason keek naar alle deuren. Hij had geen behoefte aan enorm zoeken dus trok gewoon een kamer open, er stonden 2 bedden en een dood plantje voor het raam. Hij hield zijn vingertop er zachtjes op en het plantje was van een dood hangend bloemetje veranderd in een rechtopstaant bloeiende.. ietsbloem! Jason donderde zijn koffer op een van de bedden en bekeek nog even de kamer.

Anna liep door de gang met haar rolkoffer, die ze met de nodige moeite de trap op had kunnen hobbelen. Er was een schemerige lange gang vol deuren en ze trok de eerste en de beste al open. Een grote stoffige kamer met een glas-in-lood raam, maar dat raam was een beetje verwaarloosd waardoor het ligt dat er doorheen viel gewoon wit was en het raam zelf ook niet echt zo heilig was. Het bed zag er comfortabel uit. Een éénpersoons hemelbed, en er stond er nog een aan de andere kant van de kamer. Ze rekende niet op een kamergenoot, dus ging ze er vanuit dat ze die twee bedden wel tegen elkaar aan zou kunnen schuiven om er maar van te profiteren dat ze dan een tweepersoons hemelbed zou hebben. Een bekende jeugddroom die eigenlijk nooit was vergaan.

Lucy had zich even omgedraaid toen de jongen met de normale gedachtes wél echt praatte, maar als snel draaide ze weer terug en bekeek ze de deuren. Welke kamer moest ze nemen? Zolang het niet te klein was vond ze het best. In normaal tempo liep ze naar de eerste deur toe en opende hem. Opbergkast, misschien nét iets te klein. Snel sloot ze hem weer en opende ze de volgende deur. Waar zijn de gewone kamers nou weer?

Renzo liep door de gang en zag veel deuren, hijzelf had geen zin om alle deuren te openen om de perfecte kamer te zoeken dus opende hij maar een deur ergens in 't midden, en liep hij naar binnen. Het was een knusse kamer met twee een persoon bedden, een 2 nachtkasjes en een kast. Veel meer had je niet echt nodig? Hij liep naar binnen en plofte op het bed waar al veel stof van afkwam. Door al het stof begon Renzo even te hoesten en stond snel weer op. Mhh, dit ''huis'' is zo te zien een flink aantal jaren niet bezocht. No surprise.

Waar zijn in godsnaam de gewone kamers? Na het openen van een aantal kamers was ze een opbergkast tegengekomen, 1 wc, 2 kamers waar amper één bed in pastte en nog iets waarvan ze niet precies wist wat het voorstelde? Hoe kon iedereen zo snel een kamer vinden? Misschien moest ze boven gaan kijken.. Als de trap het houdt.

Na zijn spullen naar zijn kamer gebracht te hebben besloot hij maar terug te gaan naar de gezamelijke zaal waar alle ''gezellige'' mensen zaten. Hij zuchtte en liep door de gang terug naar de zaal.

Lucy liep richting de trap, die gelijk begon te kraken toen ze erop ging staan. Oh, great. Zo snel als ze kon en zichzelf zo licht mogelijk makend liep ze omhoog. Nog steeds een hoop gekraak, maar ze was in ieder geval boven. Nu was de eerste deur die ze opende wél een bewoonbare kamer. Snel stapte ze naar binnen toe, waar ze er al snel achter kwam dat haar koffer nog beneden stond. jhgdusygtfsuytfuysg Geïrriteerd liep ze de krakende trap weer af naar beneden toe en liep ze de grote zaal in.