Milans kamer

1 tweepersoonsbed, een oud bureau met wat papieren, drie geesten en een oud tapijt met stiekem een verborgen luik eronder maar dat is nog niet ontdekt. In de hoek van de kamer staat ook een douche die niet helemaal in het plaatje past aangezien die een stuk moderner is in vergelijking met de rest van het kasteel. (renovatie renovatie!)

Toegang: eigenlijk moet je kloppen maar aangezien de deuren dus niet op slot kunnen kan je ook gewoon binnen komen stormen. Maar pas op hoor, misschien is Milan wel aan het douchen!

---

Milan liep zijn kamer in. Hij opende zijn weekendtas en begon uit te pakken. De 300 gram cocaine die er nog in zat, zijn reden dat hij hier was) stopte hij in het nachtkastje waar wel een slot op zat. Ook legde hij het pistool van zijn vader in het nachtkastje en draaide het daarna op slot. Snel pakte hij de rest uit en ging hij op zijn bed liggen.

newnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnewnew
------------------------------------------------------------------------------------------

Milan opende de deur van zijn kamer en keek even achterom of Lucy hem nog steeds volgde. Daarna gleed zijn blik meteen naar de hoek van de kamer. Er stond nog altijd een douche. 'Kijk daar is ie,' zei hij en hij wees naar de douche. 'Durf jij hem aan te raken?' vroeg hij met een plagerig angstig ondertoontje.

"Misschien is het een tijdmachine in vorm van een douche,' grinnikte Lucy, waarna ze richting de douche liep. "Misschien dat ik in een kat verander als ik hem aanraak. Of in een bloeddorstige tijger,' grijnsde ze. "Of misschien val ik wel gewoon dood neer!"

'Dat zou voor mij geen probleem zijn,' merkte Milan op zonder erbij na te denken. Hij liep naar de douche toe en streek met zijn hand over het douchegordijn. 'Het voelt wel echt. Zeker geen hologram,' zei hij.

"Ga er eens in staan," zei Lucy, zonder af te wachten wat Milan erop zou antwoorden en hem gewoon een duwtje gaf richting de douche. "Oh, dus je wil me dood of wat?" vroeg ze toen, pas na ze doorhad wat hij eigenlijk zei.

'Stiekem wel,' grapte hij maar door om zijn cover niet te verpesten. Hij keek naar de doucheknoppen. 'Ik ga ze gewoon open draaien,' besloot hij en hij draaide aan 1 van de knoppen. Een ijskoude straal grachtwater kwam uit de douchekop. Verschrikt sprong Milan eruit. 'Godver!' vloekte hij terwijl hij wat op en neer danste. 'Het is grachtwater!'

"Ga er nog eens in," zei Lucy, waarna ze hem weer richting de douche duwde. Ze had nu wel door dat het geen grapje was geweest, maar dat hij het ook anders had bedoelt dan om haar dood te wensen. Maar zolang hij niet wist dat ze het doorhad deed ze maar alsof dit haar wraak was.

Milan trok Lucy aan haar arm mee de douche in. 'Lekker. Nu ruiken we naar lijk. Misschien moeten we nu de anderen gaan knuffelen,' stelde hij voor terwijl hij snel weer uit de douche stapte.

Voordat Lucy de kans had zichzelf tegen te houden werd ze al de douche in getrokken. Meteen sprong ze er weer uit. 'Aah, gadverdamme,' bracht Lucy uit toen ze aan haar arm rook. "Nu ruik ik smerig. Eerst niet,' zei ze met een zielig gezicht. "De mensen hier lijken me niet echt om te knuffelen. Misschien de lijken wel nu we toch naar lijk ruiken."

'Necrofiel,' zei Milan lachend, maar hij stopte al snel. 'Oké dit is niet leuk. We stinken naar gracht en uit de douche komt grachtwater. Hoe komen we schoon?'

"Shhh," grinnikte Lucy na Milans "belediging". "Ja eh, jij was zo slim om onder de douche te gaan staan mister smartass. Verzin dan ook maar een manier om weer schoon te geraken. Misschien is hier ergens een meer? Of een soort waterkunstwerk? Op de binnenplaats?"

'Water uit waterkunstwerken komt hier vast ook uit de gracht. Laten we maar op zoek gaan naar een meer. Het is hier zo enorm dat er vast wel eentje is. En die is vast schoner dan de gracht!' zei Milan en hij liep al naar de deur. Nog even draaide hij zich om en keek hij naar de drie geesten die op zijn bed zaten en hun aan het uitlachen waren. Vlug stak hij even z'n tong naar ze uit voor hij zijn kamer verliet.

((Op naar het meer? XDD))

"Ja ik steek ook altijd mijn tong uit naar lucht," zei Lucy, die deed alsof ze verbaasd was, maar wel doorhad naar wie ze haar tong uitstak. Nouja, naar wat. Snel liep ze achter Milan aan de kamer uit. Dingen die ze zelf niet kon zien moest ze beter niet zo dicht in de buurt hebben. "Misschien was de gracht vol en dumpten ze daar ook lijken?"