De kerkers

Lauren was op onderzoek gegaan en terechtgekomen bij de kerkers. Stoffig, maar rustig. Stoffig was het hele kasteel, dus dat maakte ook niets uit. Aan het plafond hingen lelijke, grote houten kroonluchters met kaarsen erin. Ze zagen er vrij gammel uit.

Amory was het kasteel gaan onderzoeken in haar eentje en kwam bij een steile trap naar beneden terecht. Waarschijnlijk de kerkers. Ze keek om zich heen en deed snel zo'n stok aan de muur in brand schieten. Ze nam de stok uit het ijzeren ding en liep ermee naar beneden.

Lauren hoorde voetstappen en zuchtte even. Zelfs hier was rust niet gegarandeerd. Lauren vond het raar dat de kaarsen niet op leken te branden, en al die tijd al aan hadden gestaan. Vreeeeeemd.

Amory kwam in de kerkers terecht, waar genoeg licht was, dus liet ze haar vuurstokding uitdoven. Ze had Lauren nog niet gezien en liep een beetje rond te kijken.

Lauren zag de schaduw van Amory, maar haarzelf nog niet. 'Hi.' zei ze een stuk minder vriendelijk dan de vorige keer, aangezien ze de vorige keer een belachelijk response had gekregen van haar.

Amory schrok zich te pletter en struikelde over rotzooi die op de grond lag. "Jezus." Mompelde ze kwaad. "Hallo Lauren."

Lauren zuchtte, licht geïrriteerd. Ineens kreeg ze een visioen binnen. Ze zag een kroonluchter vallen, precies op het hoofd van Amory. Lauren vlug op en ging naar Amory toe, om haar vervolgens aan haar hand een meter weg te trekken, onder de kroonluchter vandaan. Vlak erna viel de kroonluchter naast hen met een klap op de grond. Gelukkig doofden de kaarsen door de luchtbeweging, anders hadden ze nog een probleem gehad ook.

Amory stond aan de grond genageld. "What the..." Sinds wanneer vielen er even kroonluchters uit de lucht? Ze keek naar boven. Het plafond dat vol barsten en deuken.

Lauren ging gewoon weer rustig zitten waar ze zat, zonder verder iets te zeggen tegen Amory. Maar ja, een bedankje had misschien wel leuk geweest. Ookal was Lauren het wel gewend dat ze die vrijwel nooit kreeg als ze iemand ergens voor behoed had.

Amory begon het n eerder interessant te vinden in plaats van vreemd. "Hoe wist je...?" Ze maakte haar zin niet af en keek naar de kroonluchter die op de grond lag.

Lauren zweeg even en keek daarna op, richting Amory. 'Ik heb het je al verteld, vanmiddag.' zei ze. Maar toen keek ze alsof ik een of andere mongool was die van alles uitkraamde wat nergens op sloeg.

"Dus je kan het gewoon zien of wat?" Vroeg Amory.

Lauren knikte kort, en bekeek daarna vanaf de buitenkant een kerker. Stoffig, en in de hoek zelfs een skelet, niet van een mens gelukkig, maar van een rat. Jakkes.

Jason liep de kerker(s?) binnen. Hij moest meteen 2x niezen van de stoffigheid. Iets verderop zag hij twee gestaltes staan, toen hij erop af liep donderde hij over een stomme kroonluchter die daar zomaar op de grond lag. Hij stond op. 'Godjandrol, wat doet dát ding daar nou weer' mompelde Jason. Toen zag hij de twee meisjes goed, hij had ze vandaag al eerder gezien.

'Hij had zin om naar beneden te vallen.' zei Lauren, zonder op te kijken. Ze had vandaag al te veel aantrekkelijke mannelijke wezens gezien, en als deze ook nog een knap was zou ze het niet overleven.

'Hmm, dom ding' zei Jason spottend de kant van de kroonluchter op. 'Jason, aangenaam. En `hoe heten jullie?' zei hij. Hij keek even naar Lauren en daarna naar Amory. Wajooo, zij had een bos rood/oranje haar!

'Lauren, aangenaam.' Ze keek toch op. Ah, thank god deze is niet zo knap. En hij heeft geen buikhaar... geen sprietje.. kleuter.


(( HAHAHHAHA ))

(( neen hij heeft hier geen buikhaar !!! anders moet hij het eraf halen iel ))

Jason keek naar Lauren. Iel ze heeft een behaarde moedervlek op haar oor!

(( HE DIE HEB IK NIET! ))

(( nee en ed heeft even geen borst haar deze keer! of moet ik het even bij mijn aanmeldlijstje zetten? Extra: HIJ HEEFT GEEN BORSTHAAR !!!!! ))

(( ZO BETER? XD ))

(( JE KAN GEENEENS ZIEN OF IK HET WEL OF NIET HEB!!! > DUS LAAT JE BORSTHAARLIEFDE MAAR BUITEN HET RPG!!!! *moeilijk* ))!!!!!!!!!!!!!!! UITROEPTEKEN